Lieve mensen, we hebben haar al heel lang niet gezien, dus maakten we
een afspraak voor deze middag. Ze nodigde ons meteen uit om bij haar te eten
tussen de middag. We kennen haar al een paar jaar en ze heeft in het verleden
nogal getobd met een ziekte, die op dit moment geen problemen geeft. Getrouwd
geweest, gescheiden, 3 kinderen, waarvan de zoon mentaal gehandicapt is. Een
zorg als je ouder wordt, want hoe zal het aflopen met hem…? Op deze manier onze
zorgjes en zorgen gedeeld en weer fijn bijgepraat.
De tweede afspraak: Ook al heel lang niet gezien en
gesproken en hoog tijd om weer contact met haar op te nemen. Lange verhalen
gehoord over haar kinderen, een asielzoeker die ze een tijd in huis heeft
gehad, het werk wat ze vroeger gedaan heeft. Het was redelijk onmogelijk veel
te zeggen, daar ze uitgebreid en tot in de details haar verhaal doet en zelfs
over dingen die jaren geleden gebeurd zijn. Ik sta altijd verbaasd over zoveel
woorden en zo’n goed geheugen, dat je nog precies weet wat die en die gezegd
heeft op dat en dat moment. Bij het weggaan vertelde ze dat ze geen
vrijwilligerswerk meer deed in een tehuis door relatieproblemen met de
werknemers. Jammer……
De derde afspraak: Terwijl Ron ergens een boodschap doet,
bezoek ik (Nel) een vrouwtje, waar ik al jaren bij kom. Ze is er erg aan toe.
Als kind zijnde veel geleden, de man met wie ze getrouwd was, was niet goed
voor haar (jong overleden) en 2 zoons, waar ze totaal geen contact meer mee heeft.
Ze kent de Heer en houdt zo goed en zo kwaad als het gaat
Hem vast. Manisch depressief, en op dit moment heeft ze alleen maar zin om te
sterven. Ze bidt dan ook de Heer regelmatig om haar Thuis te halen, waar ze
zelf ook aan meewerkt door weinig of niets te eten en veel pillen te slikken.
In haar spiraal naar beneden lees ik Psalm 18:3
“O Here, mijn steenrots, mijn vesting en bevrijder, mijn God, mijn Rots bij
wie ik schuil, mijn schild, hoorn mijns heils, mijn burcht”
We bidden samen en ik bid dat de Heer haar bekleed met
zijn mantel van liefde en vrede.
We bidden ook voor andere personen die ze kent en die in
soortgelijke omstandigheden verkeren. Ze heeft een groot hart en geniet van
elke vriendelijkheid die mensen aan haar geven.
Ik ga weg met een: tot spoedig.
De vierde afspraak doen we weer samen: een alleenstaande
vrouw van moslimse afkomst met 2 opgroeiende kinderen. Een of twee jaar geleden
heeft ze de Heer leren kennen en heeft Hem van harte lief, maar haar
moslimachtergrond speelt haar zo nu en dan parten. Toen we haar de eerste paar
keren zagen, was ze behoorlijk gestrest door het feit dat ze een te grote druk
op haar geloofsleven legde. Ze had zichzelf een beeld gevormd van hoe, volgens
haar, een kind van God zou moeten zijn. Daarbij had ze behoorlijk hoge
maatstaven gesteld met als gevolg, dat ze altijd “beneden peil” leefde. Die
druk legde ze ook op haar kinderen, met als gevolg veel relatieproblemen. We
hebben haar regelmatig gezien de laatste maanden en hebben geprobeerd haar het
een en ander duidelijk te maken over de rust en vrede in de Heer en,
natuurlijk, hebben we met haar gebeden en ook met de kinderen.
Toen we nu binnenkwamen merkten we meteen de verandering:
ze was ontspannen en er straalde vrede van haar uit. Ze vertelde dan ook dat de
Heer haar een paar dingen had duidelijk gemaakt, waardoor ze haar “maatstaven”
had afgelegd om de maatstaf en van de Heer te gaan volgen. Het was een heel
andere vrouw en de gevolgen van haar daad waren ook direct zichtbaar in de
kinderen. Het was een gezin van “rust” geworden.
Moe, maar voldaan, namen we de herinneringen van deze
middag mee naar huis om te danken voor verhoorde gebeden en te bidden waar Gods
hulp nog zo nodig is.
We zijn alweer bijna aan het eind van het jaar: de dagen
razen voorbij! We mogen terugkijken op een heel goed en bijzonder druk jaar. Ik
wil even een paar markante dingen noemen:
- Gods voorziening in een prachtig huis in februari (we
genieten er iedere dag van en zeggen dan tegen elkaar: “Wat een genade!”).
- 1 april: Ron neemt de leiding van de kerk in Soissons
voor een afgesproken tijd van 2 jaar.
- Het oprichten van een dienst “geestelijke verzorging”
binnen de tehuizen van de stichting “Abej”, waarbij we werken.
Misschien vergeet ik nog wat, maar dit zijn wel de
belangrijkste. We zijn de Heer geweldig dankbaar voor alles wat Hij doet en
zien de toekomst met vertrouwen tegemoet.
Wij willen jullie allen ook weer hartelijk danken voor al
jullie inzet in hulp, giften, gebeden, meedenken, bezoeken……
Fijne kerstdagen en een goed en gezegend 2012 wensen we
jullie toe (al is het dan nog geen december).
Vriendelijke groeten en zegen,
Ron en Nel Scholman
