Frankrijk: aantal sekten stijgt

PARIJS - Het aantal sekten in Frankrijk is de afgelopen vijftien jaar drie keer zo groot geworden, waarschuwt een Franse overheidscommissie.

De door de Franse overheid ingestelde commissie van toezicht, Miviludes (Mission interministérielle de vigilance et de lutte contre les dérives sectaires) geheten, heeft de opkomst van nieuwe sekten in een rapport beschreven. Ze wijst op activiteiten van ongekwalificeerde therapeuten van wie sommigen zich schuldig maken aan bedrog. Dat meldt France 24, maar niet zonder de kanttekening dat Frankrijk altijd al moeite heeft met 'sekten', en dat onduidelijk is wat er precies onder valt. In het land waar de scheiding van kerk en staat strikt is en tegelijk de Rooms-Katholieke Kerk model staat voor het klassieke geloof, wordt een religieuze groepering buiten gevestigde kerken al snel een sekte genoemd. Evangelischen in Frankrijk hebben daarvan wel last ondervonden.

De vrijheid van godsdienst in Frankrijk kent twee voorwaarden: het recht om niet te geloven moet gegarandeerd zijn en de publieke orde mag niet worden bedreigd. De commissie-Miviludes moet dit bewaken. Wetenschappers verwijten de commissie echter dat zij niet open staat voor veranderingen in het religieuze landschap die bij deze tijd horen. Prof. Raphael Liogier van het Instituut voor Politieke Studies in Aix-en-Provence denkt dat het Franse woord 'secte' door de verbinding met fanatisme snel argwaan en angst oproept. ,,In werkelijkheid geldt dit maar voor een minderheid van de nieuwe religieuze bewegingen.'' Liogier wijst erop dat geloven steeds meer een kwestie wordt van individuele keuzes: mensen stellen hun eigen geloofspakket samen.

In 2008 verklaarde de stafchef van president Nicolas Sarkozy in een interview dat sekten geen enkel probleem vormen in Frankrijk. De uitspraak riep verzet op, wat de gevoeligheid van het thema blootlegde. De regering haastte zich vervolgens om sektarische activiteiten te veroordelen.

Bron: ND 23 mei (met toevoeging van diverse links door het TFC)
Namens TFC Scholman

Het geeft in ieder geval een beeld van de omstandigheden waarin we werken.
Aan de ene kant zijn ze blij met de christenen, want veel sociaal werk, en hulp wordt begonnen door christenen, en dat werk wordt dan later of overgenomen door de overheid (ziekenhuizen begonnen door diaconessen) of gesubsidieerd door de overheid.
Aan de andere kant zijn die christenen lastig en zitten ze met hen in de maag omdat ze vanuit een duidelijk geloofsstandpunt werken.

Vooral als er dan weer een aanval wordt ingezet tegen de sekten, dan scheren ze alles over één en dezelfde kam. En dan sta je plots weer in de beklaagdenbank.