Nieuws voor de kringen

Goedenavond allemaal,

Hier begint alles al in de kerstsfeer te raken, zoals kerstverlichting en etalages, terwijl jullie middenin het Sinterklaasgewoel zitten.
Temidden van al deze feestelijke uitingen gaan wij "gewoon" door met wat onze hand vindt te doen. Zo zijn we begonnen met wekelijkse avonden te verzorgen in het opvangtehuis. We vinden het enorm belangrijk contact proberen te houden, dus gaan we er regelmatig heen.

We hebben een eerste avond gedaan en gevraagd of iedereen aanwezig wilde zijn, zodat ze ook met hun ideeën konden komen. Daarna hebben we 2 spelletjesavonden gedaan en nu komende donderdag willen we een film vertonen, die het evangelie op een eigentijdse manier brengt. De film leent zich uitstekend voor een debat, waar we de gelegenheid voor willen geven na afloop van de film. Bidden jullie mee?

Met mijn voet gaat het de goede kant op. Ik heb vanmiddag de laatste physiotherapie gehad, dus nu moet het goed zijn.... ;-) , toch?.....
Alle gekheid op een stokje: het gaat goed vooruit. Het lopen gaat steeds beter en ik kan het gewone werk weer doen. Vraag me niet om de 100 meter in 10 secondes te lopen, dat lukt "nog" niet.

Ron is gevraagd om zondag een doopdienst te leiden in een plaats hier 2 1/2 uur vandaan. Het is een beginnende groep die langzaam schijnt uit te lopen tot een kerk. We waren heel blij te horen, dat deze groep bestaat gezien de franse context. Het is zo moeilijk hier iets van de grond te krijgen en dan te horen dat dit begint te lopen doet ons hart heel goed.

Wij wensen jullie een goede kringavond en tot een volgende keer.
Vriendelijke groeten
Ron en Nel Scholman

Kringnieuws oktober 2010

Lieve mensen,

In september zijn we met vakantie geweest, zodoende waren we niet van de partij in het begin van dit nieuwe seizoen. We hopen dat jullie allemaal een goede vakantietijd hebben gehad, zelfs al was de zomer een beetje huilen met de pet op, zelfs in Frankrijk. Hoe dan ook, de zon schijnt nu volop en genieten we er nog even van voordat de winter komt.

Zoals de meesten van jullie wel zullen weten: 1 augustus is het jongensopvanghuis afgebrand. Een verlengsnoer, dat niet helemaal was afgerold, meerdere stekkers erop en afgedekt onder een bed, heeft de brand veroorzaakt. Een groot gedeelte van de bovenste verdieping is uitgebrand, maar waterschade heeft voor de totale onbewoonbaarheid gezorgd.
In de brand, uit de brand…..?

Uit de brand….
Op een bepaalde manier wel en op andere vlakken is het nog te bezien of dat het geval is.
Het huis had net controle gehad van de brandbeveiliging en had ons aangezegd, dat bepaalde dingen gedaan moesten worden voordat er 3 maanden om waren en voor de rest hadden ze 18 maanden uitstel gekregen. Het was beslist in een heel slechte staat wat brandveiligheid betreft, maar ja, het geld moet er ook zijn om dergelijke dingen op te knappen. Dat geld was er dus niet en stond er ook niet aan te komen. Nu, door de brand, moest er hals over kop een andere behuizing gevonden worden, die dan ook gevonden is met alle hulp van sociale instanties en wel binnen 2 weken!!
Dus wat dat betreft: uit de brand.

In de brand….

a.) De nieuwe behuizing ligt aanzienlijk veel verder weg, waardoor de werknemers voor de keus kwamen te staan: Iedere dag de grotere afstand af te leggen tussen huis en werk of ontslag krijgen met gunstige regelingen. 6 van de 13 hebben ontslag genomen. Door de kritieke financiële situatie heeft de directeur aangezegd gekregen geen nieuwe  werknemers in dienst te nemen!

b.) De nieuwe behuizing heeft tot gevolg dat ook de manier van werken totaal verandert. Daar waar vroeger alles gemeenschappelijk werd gedaan, wonen de jongens en mannen nu in een flatgebouw, waarin ze met hun tweeën of drieën een eigen appartement hebben. Ze moeten nu zelf ook voor hun eten zorgen en kunnen uitgaan en thuiskomen wanneer ze willen. Op dit moment is het heel moeilijk om ze uit hun flatje te krijgen om iets gemeenschappelijks te gaan doen. Daarnaast zijn ze baas in eigen “flat” en hoeven ze de groepsleiders niet meer binnen te laten als ze dat niet willen. Ze worden dus veel meer klaargemaakt om straks zelfstandig in de maatschappij te kunnen staan, maar toch vragen we ons af of dit allemaal wel zo’n goede manier is.

c.) Voor ons betekent dit, dat we de bidstond die we iedere morgen in het huis deden, niet meer kunnen doen door de afstand (meer dan een uur rijden). Om dezelfde reden, kunnen ze ook niet meer naar de kerk, waar dit werk een diaconie van is, gebracht worden. Door de totaal ander opzet van dit huis, wordt er ook een totaal andere inbreng van ons verwacht.

Jullie mogen best weten dat we ons de afgelopen maanden gevoeld hebben alsof de grond onder onze voeten weg was. Vragen als: “wat gaan we doen”, “heeft het allemaal nog wel zin”, zijn we niet langzamerhand te oud voor al dit gedoe”, wat wil de Heer nou precies van ons” en ga maar door.

Ik moet zeggen, dat we (denk ik) voorbij het dieptepunt zijn, in ieder geval wat onze gevoelens betreft, maar hoe het nu precies verder moet……?
Daar zoeken we nog de weg van de Heer in. Dus als jullie hiervoor willen bidden, dan graag!

Afgelopen 1 oktober ben ik (Nel) geopereerd aan mijn voet: een hallux valgus, knobbel aan de zijkant van de binnenvoet. Daar ben ik 6 weken zoet mee en dit geeft me tegelijkertijd tijd om alles even op een rijtje proberen te krijgen, in ieder geval op geestelijk gebied. Tot nu toe is het een gezegende tijd, ik om meer in de rust en zie het weer een beetje zitten.

Dan, last but not least, woensdag 13 oktober is het 2 jaar geleden dat onze oudste zoon, Patrick, bij een motorongeval om het leven is gekomen. Voor de meeste mensen is het "verleden tijd"; voor ons is het nog heel erg "tegenwoordige tijd". We gaan die dag naar zijn graf, waar ook Jeroen en Stephan (onze andere 2 zoons) vanuit Nederland naar toe zullen gaan.

Een beetje lange nieuwsbrief, maar dat brengen de omstandigheden met zich mee.

We wensen jullie een heel goede en gezegende avond en tot de volgende keer.

Vriendelijke groeten,
Ron en Nel Scholman

Brand in het opvangthuis

Lieve vrienden, we willen jullie laten weten dat er 2 weken geleden brand is uitgebroken in het opvangtehuis voor mannen. Gelukkig geen gewonden of erger, maar het betekent een hele ommezwaai in het opvangwerk, maar ook voor ons persoonlijk.

Voor het opvangwerk betekent dit:
- Verandering van plaats: daar het gebouw onbewoonbaar is geworden is de opvang verplaatst naar een flat meer dan 60 km verderop;
- Het is niet zeker of al het personeel mee gaat in die verhuizing, daar ze geen reisgeldvergoeding krijgen en de reistijd bijna twee uur langer is per dag;
- van een gezamenlijke bewoning (één keuken, één eetzaal, één ontspanningsruimte), gaan we nu naar individuele bewoning in een flat.

Voor de manier van sociale-/beroepsbegeleiding is dit een grote verandering, maar voor ons ook, het betekent dat de contacten met de bewoners veel moeilijker worden, doordat iedereen op zijn kamer blijft zitten. De afstand, meer dan één uur rijden, maakt dat de bidstond ’s ochtends moeilijk kan worden doorgezet. Daarbij wipten we vaak overdag even langs voor het onderhouden van contacten, wat nu veel minder gaat worden.

Voor ons persoonlijk betekent dit:
- Een heroverwegen van de wijze en voortgang van ons werk hier. Er waren voor ons twee hoofdbezigheden: counselingwerk en begeleiding van de bewoners van de opvangtehuizen.
We hadden al gemerkt dat het aantal personen, die we begeleiden buiten de opvangtehuizen, terug liep. (Misschien is de reden dat een broeder volgende maand een counselingcentrum vlak bij ons in de buurt opent een reden?);
- De brand maakt dat we verder weg komen van de opvangtehuizen, waardoor een  regelmatige aanwezigheid moeilijk wordt.

We stellen ons dan ook de vraag hoe verder?
Het betekent helemaal niet dat we werkloos zijn op dit moment, maar we vragen ons af in het kader van onze initiële roeping hier (pionier werk in Bijbelse counseling), of we nog op onze plaats zijn. We zien niet direct andere “projecten” of open deuren of  mogelijkheden waarbij leven in ons hart opspringt. Het is niet allemaal duister, en we denken wel aan een paar mogelijkheden, maar we willen de tijd nemen om daar serieus over na te denken en te zien hoe God de dingen leidt.
We zijn op het ogenblik nog volop bezig in het sociale werk, Nel voornamelijk in het begeleid wonen huis en Ron in de mannenopvang. Daarnaast heeft Ron regelmatig spreekbeurten.

Dit ter informatie en verzoek om met ons mee te bidden natuurlijk. We houden jullie verder op de hoogte.

Ron en Nel Scholman

Kringnieuws voor de vakantie

Dit is jullie laatste kringavond voor de vakantie! Tenminste dat begrepen wij.
Is het vakantie gevoel er al? Het programma al bekend, laatste dingen geregeld?
In ieder geval staat het hoofd al in de richting van “pffffffffffffffffft” en “zouuuuuffffffffffff

Hier is het zo dat gedurende de twee maanden vakantie alles lijkt stil te staan. Enerzijds ambtelijke zaken staan stil, maar ook mensen met problemen lijken gedurende de twee maanden ineens minder “urgent” ergens last van te hebben.

Twee maanden stil is slecht voor de bouw van het nieuwe tehuis. Steeds weer zijn er problemen die er op geworpen worden. Echt een bidonderwerp dat eindelijk de bouw gaat beginnen. Ons huidige gebouw, waar de jongens in gehuisvest zijn, is afgekeurd door de veiligheidscommissie, dus we zitten tussen twee vuren.

Twee maanden rust is goed om alles plat te leggen en weer eens een evaluatie maken van wat we doen, wat we gedaan hebben en wat we gaan doen in het nieuwe seizoen. We hebben echt Gods leiding daarin nodig. Geen routine, maar steeds opmerkzaam zijn wat God wil.

Ron en Nel Scholman

Zendeling van de week

Eens in de zoveel weken/maanden zijn onze zendelingen Ron en Nel Scholman z.g. zendeling van de week. Zo ook deze weken. Vorige week en deze week een berichtje in de weekagenda van de VEZ.
Ook mogen wij als TFC een filmpje of iets dergelijks tonen aan de gemeente via de beamer. Niet altijd gaat dat goed. Zo heb ik (Herman) een filmpje gemaakt en (te laat) opgestuurd naar de desbetreffende personen bij de VEZ. Het werd wel medegedeeld dat er een filmpje zou zijn maar toch ontbrak deze. Dit allemaal tijdens de eerste dienst dus misschien is het tijdens de tweede dienst goed gegaan.
Hoe dan ook. Voor hen die nu wel heel nieuwsgierig zijn geworden wat de inhoudt van dat filmpje is geworden kunnen het vinden hieronder en natuurlijk op Youtube. Veel kijkplezier!



Namens het TFC Scholman

Kringnieuws en gebedsonderwerpen

Lieve mensen,

Dit keer willen we u speciaal gebed vragen voor twee bewoners van de mannenopvang die beiden sinds 10 dagen in het huis zijn.

We beginnen met E. Hij heeft 9 jaar in de gevangenis gezeten voor doodslag. Hij zit nu bij ons om de laatste maanden van z'n straf uit te "zitten". Het is een jongen waar speciaal op gelet moet worden, omdat hij ook nogal wat psychische problemen heeft en daardoor dus gedragsproblemen. Bidt dat hij tot rust zal komen en de kansen die hem gegeven worden, zal aangrijpen. Het is een jongen die dit opvanghuis al kent, want voor z'n gevangenistijd heeft hij al bij ons gezeten. Hij kent dus de structuur en het christelijke karakter ervan. Hij wil dan ook zondags best met ons mee naar de kerk. We bidden dat dit verlangen voortkomt uit een oprecht verlangen zijn leven te veranderen en de Heer te gaan dienen.

J. heeft 6 jaar in het vreemdelingenlegioen gezeten. In ons eerste gesprek met hem, kwam hij al meteen op de proppen met een enorm schuldgevoel over wat hij allemaal had gedaan (en moeten doen) in de tijd dat hij daarin zat. Het is, zo te zien, een serieuse jongen. De laatste nachten had hij slecht geslapen door z'n problemen en had zichzelf al afgevraagd of het niet tijd was om zich weer met God te verzoenen. Hij was ooit eens teleurgesteld in iets en had God toen vaarwel gezegd.
Dit was voor ons een open deur om deze jongen over de vergeving van God te vertellen en wij bidden dat de Heilige Geest verder gaat met hem.

Wij wensen jullie een heel goede kringavond toe en tot de volgende keer.

Vriendelijke groeten
Nel en Ron

Alphacursus

Waar we op de kerstavond zelf weinig aandacht aan de geboorte van Jezus hebben gegeven, hebben we het daar tijdens de Alphacursus wel heel duidelijk over gehad. We zijn dan wel verbaasd te merken hoe weinig ze met het kerstverhaal op de hoogte zijn en dat alles eigenlijk bijna nieuw voor ze is. Aan het eind van zo’n avond weet je dan weer waarvoor je het eigenlijk allemaal doet. Datzelfde gevoel hadden we ook na de laatste avond afgelopen donderdag. We hadden voor die gelegenheid een spreker uitgenodigd, die een heel goed getuigenis heeft over hoe hij tot geloof is gekomen en ongeveer dezelfde achtergrond als onze jongens vaak hebben. Wij zijn iedere keer weer heel dankbaar voor deze avonden, want we kunnen gerust stellen dat die door gemiddeld 10 onbekeerde personen gevolgd worden!! Wat een wonder voor het “ongelovige” Frankrijk. Bidt met ons mee dat deze avonden zo goed blijven lopen en dat de bezoekers ook echt een beslissing voor Jezus gaan nemen.

(even een kleine noot: de naam “Alphacursus” is eigenlijk niet goed. We zijn deze avonden begonnen met een Alphacursus, die we hadden aangepast aan ons publiek, maar omdat we zagen dat dit goed liep, wilden we daar na de laatste cursus niet mee stoppen. We zijn toen doorgegaan met heel laagdrempelige Bijbelstudies, maar in hetzelfde karakter als Alphacursussen. Daardoor heeft het nog steeds de naam van “Alphacursus.)

2010 heeft 2009 weer verdrongen

2010 heeft 2009 weer verdrongen en we staan er steeds meer versteld van hoe snel de tijd voorbij raast!

Wij wensen jullie allemaal een goed Nieuwjaar, waarin de kracht van de Heer jullie deel is en waarin Hij jullie steeds liever wordt.

We kunnen terugkijken op een goed jaar. Ja, moeilijk om de dood van Patrick te verwerken, maar toch: de Heer was ons zo nabij! Hij is ons zo dierbaar geworden en we hebben door dit droevige feit best wel een andere kijk op Hem gekregen. Onze relatie met Hem is dieper geworden, we voelen ons meer afhankelijk, we hebben meer respect voor Hem gekregen. En als je dat allemaal beseft dan kun je alleen maar dankbaar zijn en bevestigen dat het echt een goed jaar was! Dit geeft ons hoop en vertrouwen voor 2010!

We zien uit naar geweldige daden van de Heer.